|
Afgelopen week werd ik benaderd door een kennis, die een boek van mij en meerdere columns had gelezen.
Hij was vooral geboeid in mijn observaties in het doen en denken van mensen en diens drijfveren om zaken te doen of te laten. Daarnaast las hij hieruit mijn ‘open minded’ geschreven gedachtenbeelden om zaken zoveel mogelijk van verschillende kanten te bekijken zonder te oordelen, wie er nou gelijk of ongelijk zou hebben. Ik was zeker gecharmeerd over het compliment wat dit in weze was. Zowel in mijn boeken als mijn columns probeer ik lezers te prikkelen en verder te laten kijken dan de neus lang is. In de eerste plaats voor de jongeren om hen in mijn bedenksels mee te nemen en wellicht henzelf tot ideeën te laten komen, die de wereld kunnen verbeteren, zoals de beelden van Jules Verne of Gene Roddenberry, die met hun vooruitstrevende blik de mensheid in een richting wezen, die op zou kunnen gaan als men buiten de hokjes kan denken. Te denken valt aan de Nautilus van Verne, die toch heeft bijgedragen tot de ontwikkeling van de onderzeeërs en Roddenberry, die in zijn denkbeelden een wereld zag waar reizen naar andere planeten mogelijk waren en zich niet liet stoppen door de natuurkundige wetten van Einstein en Newton. De mogelijkheid om ook sneller te kunnen reizen dan het licht, wordt nu langzaam aan omarmd en de ideeën van een zg. Alcubiére-Drive worden nu door wetenschappers toch onderzocht, terwijl dit 30 jaar geleden als onmogelijk werd bestempeld, omdat dit de natuurwetten zou tarten en… de natuurwetten zijn nu eenmaal heilig, anders stort de denkwijze van vele wetenschappers volledig in. Alles wat zij hebben geleerd en onderwijzen, wordt dan onder hun poten vandaan gezaagd en men moet dan bekennen dat zij wellicht zaken over het hoofd hebben gezien.
Ik zou de denkwijzen van wetenschappers, dogma’s en doctrinen willen noemen.Zij zijn zo ver in aannamen van anderen, zogenaamde wetenschappelijke bewijzen of religies gaan geloven dat zij deze als waarheid hebben aangenomen. Deze doctrinen zijn zo diep in hen geworteld dat anders denkenden, bij voorbaat al als onwetend en onzinnig beschouwen en zij het niet waard zijn om mee te discussiëren. Toch zijn het deze personen die buiten de hokjes konden denken, die de wereld hebben veranderd. De ‘gevestigde orde’ wil haar macht behouden en dat gaat natuurlijk het beste als de grote menigte niet zelf gaat nadenken hoe het mogelijk anders ook zou kunnen zijn. Je ziet ook veelal dat de jongeren, die jaren in een bepaalde richting hebben gestudeerd, natuurlijk wel gebruik willen maken van deze kennis die zij hebben opgedaan. De titel, die zij met veel moeite hebben behaald en voor hun naam is geplaatst, betekent immers dat zij er verstand van hebben en anderen, zonder titel, eigenlijk geen ‘match’ zijn om zelfs maar mee te praten. Daarnaast is het ‘dom houden’ van de anderen natuurlijk ook van belang om de eigen meerwaarde te beschermen.
Men zag dit eeuwen geleden toen de bijbel nog alleen in het latijn te lezen was en de priesters die dit konden lezen, de macht hadden. Wat zij predikten was ‘de waarheid’. Wie tegen ‘het geloof’ in ging, was al snel een ketter en moest verbannen worden. (Denk maar eens aan Spinoza) Die waarheid werd natuurlijk wel met de visie en inzicht van de prediker in zijn voordeel uitgelegd. Een voorbeeld hiervan zijn de ‘aflaten’, waarbij men diens slechte ‘daden’ kon afkopen en waar de kerk haar verdiensten mee ontving. Eén en ander begon te veranderen toen de bijbel in alle talen werd vertaald door priesters die de bijbel anders (of kritischer) lazen en er een ander ‘geloof’ aan hingen, hetgeen natuurlijk verdeeldheid bracht onder de gelovigen en de macht van de kerk aantastte. Heden ten dagen zouden bijvoorbeeld advocaten niet meer nodig zijn als iedereen de wet even goed kent. Men kan dan zichzelf verdedigen. Men ziet dit nu al gebeuren. Het internet helpt hierbij goed in mee, waarbij minder hoog opgeleiden zich snel meester te kunnen maken van kennis, die hen anders verstoken zou blijven. Langzaamaan ziet de gevestigde orde deze kentering ook met lede ogen aankomen.
Uiteraard geldt dat het willen opdoen van kennis nog altijd afhangt van de persoon in kwestie die uit interesse voor een onderwerp zich wil verdiepen in de materie. Je kan ook blijven hangen in Facebook waarbij je graag wilt zien welke maaltijd een ander heeft genuttigd of welke maaltijd die jij nuttigt met anderen wilt delen.
Mijn boodschap is het volgende: Iedereen heeft kennis van iets ‘speciaals’ wat een ieder in zijn levenswijsheid met zich meedraagt. Door deze kennis -in vrijheid- met elkaar te delen en erover te kunnen praten zonder voorbehoud en door over je eigen doctrines heen te kunnen stappen, open te staan voor andere meningen, hoe afwijkend ook, gaan we elkaar beter begrijpen en krijgen we wijsheden mee van anderen, waarop wij zelf nooit waren gekomen, met uiteindelijk doel dat de mensheid als één organisme gaat werken, in plaats van ieder als een individu dat alleen zijn eigen belangen boven alles stelt. En weet je wat het mooiste is? Door je open te stellen voor de gedachten, meningen of kunst van een ander, gaat er een nieuwe wereld open. Ineens wordt een stenen beeld een levend stukje geschiedenis, is het grassprietje een compleet weiland geworden, worden onsamenhangende tonen een muziekstuk of irrationele woorden een gedicht. Dat is meer rijkdom dan alle macht die je met je kennis hebt vergaard. Wie geestelijk daarvoor open staat, zal zijn eigen ziel ontdekken. Oftewel de cel in het lichaam (jij) ziet dan pas dat hij zelf samen met andere cellen een mens is (het multiversum of één organisme) Kennis verandert in wijsheid, wijsheid in verlichting. Is dat niet het doel waar wij allen naar moeten streven?
Auteur
Tiberius
Black
|
