Verplaatsen

Door de eeuwen heen verplaatsen mensen zich. Altijd is het gras groener elders. Als je diep in de geschiedenis spit, komt niemand echt uit het land dat hij/zij claimt als vaderland. Toch door het settelen van volkeren in een bepaald land en daar wetten, regering en een leefbaar klimaat op te bouwen, meent men het recht te hebben nieuwkomers te weigeren. Aan de ene kant zeg je, ‘Ja, een klein land raakt overvol’. Aan de andere kant heeft iedereen recht op een veilig bestaan.

Schreeuwen, eisen, dwingen, gillen, janken, werkt niet, de media werkt ook niet mee door eenzijdige beelden te laten zien. Dit land roept dat er vrijheid van meningsuiting is, maar men heeft niet door hoe die zogenaamde vrijheid gestuurd -lees beheerst- wordt. Ook het geloof word misbruikt. Het ene geloof kan niet met het andere door een deur. In de westerse landen gaat men daar redelijk gematigd mee om. Terwijl de oosterse instroom daar een compleet andere mening over heeft en dat vaak met geweld duidelijk wil maken. Mijn mening is dat in iedere Bijbel, Koran of ander Heilig Schrift, spreekt van liefde voor de medemens. Het is onbegrijpelijk dat je daarmee instemt binnen de Kerk, Moskee of ander gebedshuis en daarbuiten niets meer van laat blijken. Verdraagzaamheid is dus feitelijk waar we naar moeten streven. Elkaar in z'n waarde laten en dat van twee kanten natuurlijk. Zij die binnen komen brengen hun eigen cultuur mee. Als zij daarnaast het land dat zij verkiezen, respecteren om diens normen en waarden, is dat prima. Ik denk, als dát respect er is, al die ophef die er nu is, wegvalt in het niets. Op dit moment is echter ANGST de grootste schreeuwer. Anneke Visser