Zwart

Inmiddels weer enkele maanden geleden stond er groot in het nieuws: Vanaf 2017 is geen subsidie op het openbaar vervoer in Rotterdam meer nodig. De poortjes op de metrostations voorkomen zoveel zwartrijden dat de RET (vervoerder in Rotterdam e.o.) nu ineens 30000 extra betalende klanten heeft! Stel nu even voor: Er reden per dag dus 30000 reizigers zonder te betalen met het openbaar vervoer in en om Rotterdam. RET heeft nu 22 miljoen euro extra inkomsten per jaar en kan zichzelf bedruipen. Heel mooi natuurlijk. Maar het zet je wel tot denken: Als alleen al in Rotterdam zoveel mensen het niet nodig vonden om voor het openbaar vervoer te betalen, om hoeveel reizigers gaat het dan in heel Nederland? En hoeveel onnodige subsidie (belastinggeld) hebben wij betalende burgers met z’n allen al de jaren betaald? Anders gezegd als iedere reiziger gewoon had betaald, hoeveel minder belastinggeld hadden wij dan hoeven te betalen?

 

Ik trek het nog even door. Zorgkosten zijn dramatisch hoog. Tegelijkertijd zijn er ook hier een aantal burgers die het niet nodig vinden om de premie te betalen. Daarnaast zijn er natuurlijk, heel actueel, vluchtelingen die ook medische zorg nodig hebben. Zij hebben geen geld en uiteraard is het geven van deze zorg ook in ons belang. Voor je het weet breekt hier de tyfus uit! Wij hebben er belang bij dat er geen epidemieën uitbreken. Maar ook deze kosten hadden lager gekund als iedereen zijn rekening zou betalen.

 

Dan zijn er nog een groot aantal autobezitters die het niet nodig vinden om een (WA-)verzekering af te sluiten. Mocht er een ongeval gebeuren, dan is er een garantiefonds die dit soort zaken ‘dekt’. Maar wie dekt deze verzekering? Wij weer. Met z’n allen betalen we extra premie om dit 'gat' te dichten.

 

Voor alle bovenstaande zaken geldt voor mij dat het geen excuus is om te zeggen dat je geen geld hebt voor een premie of OV-kaart. Als je een auto kan kopen, kan je ook een verzekering afsluiten! Het is ontoelaatbaar dat de maatschappij dit soort excessen toestaat. Er is wel een paradox: De OV-kaartje zijn in Nederland schrikbarend duur. En omdat het zo duur is kunnen bepaalde groeperingen alleen nog maar zwart proberen te rijden. Als iedereen zijn steentje zou bijdragen, dan was de premie een stuk lager voor iedereen. Ter vergelijking. In Parijs kost een dagkaartje Metro enkele euro's. Dat kan zo laag omdat het bijna onmogelijk is zwart te reizen. Als ik daarnaast ook de snelheid wachttijden van slechts enkele minuten tussen de treinen zie, ben je ook bereid hiervoor te betalen.

 

Ik kan mij de gedachte ook wel opbrengen dat het heel gemakkelijk is in Nederland: De kans om op zwartrijden te worden gepakt is klein. Als je je wat onverzorgd kleed, is de conducteur bang om je aan te spreken. Kan ik mij ook voorstellen. Al die agressie gaat niet in je koude kleren zitten. Als je geen zorgkosten betaald, wordt je uiteindelijk toch wel geholpen. De kans dat je wordt afgesloten als je je waterrekening niet betaald is, is er niet. Immers water is een eerste levensbehoefte en mag niet worden afgenomen. En wanneer je geen WA-verzekering neemt is er ook weer een vangnet. Dus wat maak je je druk! Zo werken wij dit alles in de hand.

 

Inmiddels zijn de verkiezingen weer geweest. De sociale partijen hebben steeds minder zetels. Dat geeft ook al iets aan. Mensen worden steeds minder sociaal. Enerzijds volkomen logisch, wie zegt dat de sterkste schouders de zwaarste lasten zouden moeten dragen, zegt dus ook dat deze (goedwillende) veelverdiener maar de kosten van alle wanbetalers op zich moet nemen. Anderzijds als iedereen nu eens zijn eigen lasten zelf droeg, dan waren we allemaal voordeliger uit. Dat is sociaal! Niet het afschuiven op de ander die toevallig een beetje meer verdient de dupe laten zijn. Hier is een beetje heropvoeding op zijn plaats.

 

Kinderen zouden op school ook hierop moeten worden voorgelicht en de 'opvoeding' geven dat deze praktijken 'not done zijn. Misschien slaat dit dan ook bij de ouders aan en geven zij het goede voorbeeld.....

 

 

                                                                                                            Auteur Tiberius Black

 

 

Lees ook eens van deze auteur de eerste twee hoofdstukken van zijn nieuwe boek

Steenrijk